چرا دو کوچه به نام اولین دارنده گواهینامه رانندگی بود؟/ فوتبالیست تیمملی چگونه از اداره پلیس سر درآورد؟
تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۶۵۷۹۳
در خیابان، ولی عصر (عج)، کمی بالاتر از میدان منیریه، کوچهای به نام شهید «مسلم کریمی طینت» هست که در گذشته به کوچه ناصرخان انشاء معروف بود.
به گزارش همشهری آنلاین، محله امیریه و منیریه که از محلات اعیاننشین دوران قاجار و پهلوی است، در دوره رضاشاه به واسطه بنای کاخ مرمر در چهارراه پهلوی پایین (تقاطع خیابانهای امام خمینی (ره) و، ولی عصر (عج) کنونی) رونق بیشتری گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چیزی نگذشت که هرکدام باتوجه به پست و مقامشان نام خود را بر کوچهها و معابر نهادند و هنوز هم نام بسیاری از آنها بر این کوچهها و خیابانها باقی است؛ مانند کوچه وستاهل که در جنوب غربی میدان قرار دارد یا کوچه سرهنگ شیبانی که ۵۰۰ متر پایینتر قرار گرفته. خانهباغ ناصرخان انشاء، اولین کسی که اولین تصدیق رانندگی را در ایران گرفت و صادر کرد، هم یکی از همین موارد بود که از بالادست میدان منیریه شروع میشد تا به سمت شرق و خیابان باستیون غربی امتداد داشت.
ناصرخان؛ از میشیگان تا تهران«نصرالله حدادی»، محقق و تاریخپژوه، میگوید: «محمدناصر انشاء، مشهور به «ناصرخان انشاء»، علاوه بر اینکه نماینده مجلس بود، فوتبالیست و عضو تیم ملی هم بود. او البته عنوان دیگری را هم در فراز و فرود روزگار به دست آورد: اولین کسی که در تهران تصدیق اتومبیلچیگری یا همان گواهینامه امروزی را صادر کرد. ناصرخان پس از گذراندن دوره فنی اتومبیل در ایالتهای میشیگان و پنسیلوانیای امریکا و آشنایی با نحوه آزمون فنی و رانندگی و اخذ گواهینامه اتومبیلرانی به ایران باز میگردد و با سمت کاردان فنی وارد نظمیه میشود.
او در فروردین ۱۳۰۷ شمسی در ۲۵ سالگی نخستین گواهینامه رانندگی را به نام خودش صادر میکند که آن زمان «تصدیقنامه اتومبیلرانی» نامیده میشد و فاقد عکس بود. در واقع او نخستین کسی است که گواهینامه رانندگی میگیرد، آزمون رانندگی برگزار میکند و گواهینامه صادر میکند و از سویی کتابی هم با عنوان مکانیک فنی اتومبیل تألیف میکند.»
گواهینامه شاگردشوفری، درشکهرانی و دوچرخهسواریحدادی ناصرخان را بهانه میکند تا درباره چند و، چون صدور گواهینامه در آن روزها حرف بزند: «در سالهای بعد برای شاگردشوفرها نیز تصدیقنامه شاگردشوفری صادر میشد. این بدین معنا بود که شاگردشوفر نیز باید دارای صلاحیتهای خاصی باشد. در اتوبوسها به شاگردشوفر «پارکابی» میگفتند که وظیفه سرکشی به آب، روغن، چرخها و نظافت داخل و بیرون اتوبوس و سوار و پیاده کردن مسافران را به عهده داشت. بعد از صدور گواهینامه اتومبیل، بهتدریج برای درشکهرانی و دوچرخهسواری هم گواهینامه صادر میشد. گواهینامه دوچرخه را تصدیقنامه «بیسیکلت» میگفتند که به فرانسوی همان دوچرخه است.
او اولین کارشناس اتومبیلهای سواری و کامیونهای بارکش که آن روزها با نام «کامیون دنده سه تن» شناخته میشد و همچنین اولین ممتحن ایرانی است که با افتتاح اداره آلات ناقله همکاری خود را در سال ۱۳۰۴ شمسی با نظمیه شروع کرد. ناصرخان انشاء قبل از آزمایشهای فنی و رانندگی گواهینامههای پایه دوم (پایه یکم آن زمان) و پایه سوم (۲شخصی امروز) ابتدا متقاضیان را طی نامهای با امضای خودش به اداره صحیه نظمیه (بهداری شهربانی) و همچنین برای نداشتن سوءپیشینه به نظمیه معرفی میکرد.
متقاضیان بعد از قبولی در معاینات و نداشتن سوءپیشینه، مورد آزمایش رانندگی توسط او قرار میگرفتند. البته با در نظر گرفتن قوانینی همچون ۱۸سال تمام سن، برای گواهینامه پایه سوم (۲شخصی) و ۲۳سال تمام برای پایه دوم (پایه یکم امروزی) و ۳قطعه عکس، قوانینی که امروز نیز مورد اجرا قرار میگیرد.»
و قدمهای بعد...حدادی توضیح میدهد: «ناصرخان بعدها با توجه به روی کار آمدن کارشناسان جوان و تحصیلکرده علوم مکانیکی و رانندگی، از این کار کنارهگیری کرد و با شهرتی که پیدا کرده بود به نمایندگی از شهرستان انزلی به مجلس شورای ملی و بعدها به مجلس سنا راه یافت. گویا چندین دوره نیز نماینده بود.
نکته جالب در مورد ناصرخان این است که در بین همه رجال ساکن در این محله یا منطقه (منطقه ۱۱ کنونی)، او تنها کسی است که ۲ کوچه به نامش است. کوچه اول در خیابان منیریه (روبهروی مسجد فخریه، کمی پایینتر) و کوچه دوم هم در زمان نمایندگیاش در مجلس سنا و نقل مکان به خیابان سپه سابق (امام خمینی)، خیابان باستیون غربی (ضلع غربی فروشگاه ارتش و سازمان اتکا) به نام وی، یعنی انشا است که هنوز هم با همین نام باقی مانده است.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: گواهینامه تهران قدیم قیمت طلا و ارز قیمت موبایل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۶۵۷۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گرانترین خودرو زیر پای رضاشاه (+عکس)
حدود ۹۴ سال پیش، وقتی رضاشاه پهلوی دنبال یک خودرو متفاوت بود، رئیس بانک پهلوی به کمپانی لیموزین «پیرس ارو» در آمریکا سفارش ساخت اتومبیلی را داد که بهای آن ۳۰ هزار دلار شد و روزنامه نیویورک به آن لقبِ «مجللترین مَرْکَب اربابان تخت طاووس در طول تاریخ» را داد، اما این خودرو اکنون کجاست؟
به گزارش ایسنا، در سال ۱۳۰۹ خورشیدی (۱۹۳۰ میلادی) کلنل رضا قلی امیرخسروی، رئیس بانک پهلوی، برای رضا شاه پهلوی، به کمپانی پیرس ارو، سفارش ساخت اتومبیلی متفاوت را دارد که در روز رونمایی، سر و صدای زیادی در آمریکا به پا کرد.
آمار دقیقی از تعداد اتومبیلهای موجود آن زمان ایران وجود ندارد، اما در منابع تاریخی اشاره شده که تعداد اتومبیلها بسیار اندک، اما سفارش خرید برای ایران، رو به افزایش بود. آن زمان، بیشترین درآمد ایران از قراردادهای نفتی به دست میآمد.
هزینه خرید خودرو سفارشی پهلوی اول، حدود ۳۰ هزار دلار (در برخی منابع اشاره شده حدود ۲۵ هزار دلار) از محل خزانه بانک پهلوی تأمین شده بود، که رکورد گرانترین خودرو کل دنیا را زد و خبر آن در ۲۰ آوریل همان سال در روزنامه نیویورک تامیز منتشر شد و این روزنامه در گزارشی که از این اتومبیل منتشر کرد، آن را «مجللترین مرکب اربابان تخت طاووس در طول تاریخ» توصیف کرد.
«پیرس ارو» به عنوان «رولزرویس خودروسازی آمریکا» شناخته میشد، که سازنده خودروهای لوکس و گرانقیمت بود و مدلی که برای رضاشاه پهلوی ساخت، از مدل A بود؛ یک مدل لیموزین هفتنفره و بزرگترین و قدرتمندترین اتومبیل پیرس ارو در میان دیگر مدلهای این شرکت در سال ۱۹۳۰ میلادی (۱۳۰۹ شمسی) بود. اتاق این خودرو جزو اولین نمونههای لیموزین بود، به صورتی که کابین راننده از کابین سرنشینان عقب کاملا جداست.
موتور این خودرو هشت سیلندر خطی است، که در جلو آن قرار گرفته است. به دلیل حجم بسیار زیاد موتور، این خودرو دارای یک کاپوت بسیار بلند است. از دیگر ویژگیهای این اتومبیل، قرارگیری چراغهای جلو روی گلگیرها، به دلیل روشن کردن بهتر جاده بود.
تا سال ۱۹۲۱ میلادی (۱۳۰۰ شمسی) فرمان اتومبیلها در سمت راست بود و پیرس ارو دیرتر از همه شرکتهای اتومبیلسازی فرمان را به سمت چپ منتقل کرد. این امر به خاطر آن بود که طراحان شرکت اعتقاد داشتند در این حالت راننده بهتر میتواند در سمت پیادهرو، در را برای سرنشین اصلی خودرو باز کند.
لیموزین سفارشی پهلوی اول، به رنگ سفید ساخته شد که بالای قاب چراغهای آن دو تاج طلایی نصب شده است. تودوزیهای آن از ابریشم اعلاست که روی آن برگ زیتون با ظرافت خاص سوزندوزی شده است. یراقآلات ماشین، دستگیرهها، قاب پنجرهها، قاب چراغها و سپرها آبطلاکاری شده و کفپوش اتومبیل از پشم مرغوب روسی است.
لیموزین سفارشی پهلوی اول که پیش از ارسال به ایران، در آمریکا به نمایش گذاشته شدلیموزین تشریفاتی پهلوی وقتی به ایران میرسد، گفته میشود به خواست رضاشاه پهلوی، رنگ آن به سورمهای و مشکی تغییر داده میشود و روی درهای آن دو تاج طلایی نصب میشود. در گزارش روزنامه نیویورک تایمز نیز اشاره شده که جاسیگاری داخل اتاق این ماشین به طور کامل از طلا ساخته شده و چند نگین الماس روی آن قرار دارد.
در گزارشی که چند سال پیش بیبیسی منتشر کرد، «کورتیس پوول» ـ از مسئولان انجمن دوستداران پیرس ارو در آمریکا ـ گفته است: پس از انحلال شرکت پیرس ارو در سال ۱۹۳۸ تمام اسناد آن از بین رفت و اطلاعات چندانی از خودرو رضاشاه و دیگر محصولات این شرکت باقی نمانده است، اما رضاشاه پهلوی گرانترین مشتری این کمپانی به شمار میآمد.
از این خودرو گرانبها در مراسمهای زیادی استفاده میشد و به دلیل فرم طراحی و تزئینات طلای بهکاررفته در آن، ارزش زیادی داشت. لیموزین تشریفاتی پیرس ارو همراه با بعضی دیگر از خودروهای بهجامانده از دوره پهلوی در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفت.
لیموزین آبطلاکاری رضاشاه پهلوی با همان رنگ سورمهای اکنون در موزه خودروهای تاریخی بنیاد مستضعفان نگهداری میشود و از سال ۱۴۰۰ به نمایش گذاشته شده است.
امین اموال این موزه درباره مرمت این خودرو گفته است که در زمان مرمت، این اتومبیل ضعف نقاشی داشته و سعی شده روش اصیلی برای مرمت آن اجرا شود، بنابراین ابتدا خودرو به رنگ سفید درآمده و دوباره رنگ سفارشی رضاشاه پهلوی، یعنی سرمهای و مشکی به آن اضافه شده است.
کانال عصر ایران در تلگرام